Stosowanie askorbinianu sodu (czyli odpowiedniego rodzaju witaminy C w przypadku wlewów dożylnych), czyli kwasu askorbinowego zbuforowanego sodem, budzi wiele kontrowersji. Nie da się jednak ukryć faktu, że od wielu już lat takie ośrodki medyczne jak na przykład Klinika Riordana w USA (a nie tylko oni przecież!) stosuja tę terapię w różnych formach z ogromnym powodzeniem!

Niestety, jak to zazwyczaj bywa, pojawiło się kilku naciagaczy i oszustów, nazywajac rzeczy po imieniu, wypaczajacych kompletnie tę metodę leczenia, podajac albo za mało askorbinianu sodu, nieprzestrzegajac podstawowych zasad bezpieczeństwa lub też podajac kwas askorbinowy czego absolutnie nie wolno robić!

Zdecydowałem się zatem napisać kilka artykułów przybliżajac tę metodę leczenia tak, by osoby chcace z niej skorzystać, choć ogólnie wiedziały na czym polega oraz jakie badania należy wykonać PRZED przystapieniem do terapii.

Dziś o badaniach wstępnych. Przed zgłoszeniem się poważnie podchodzacej do leczenia kliniki, należy wykonać następujace badania oraz zgromadzić informacje:

1. Absolutnie koniecznie należy wykonać pomiar enzymu G6PD – dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa (opis poniżej).
2. Należy zbadać poziom elektrolitów.
3. CBC – badanie morfologii krwi.
4. Kompletna analiza moczu(urianalisys).
5. Czy dana osoba chorowała na nefropatie (chorobę nerek).
6. Kompletna historia choroby właczajac wszelkie informacje dotyczace rodzaju nowotworu, raporty patologiczne, ewentualne raporty dotyczace soecjalnych procedur (jezeli takie byly kiedykolwiek zalecane przez lekarza).
7. Informacje o markerach nowotworowych, CT, MRI, PET, prześwietlenia lub wszelkie inne badania obrazowe.

Jednym slowem im więcej informacji dolaczymy, tym lepiej będzie lekarzowi poprawnie przygotować właściwa terapię.

UWAGA: 1. Jeżeli w danej klinice NIE żadaja żadnych z powyższych badań lub nie zaproponuja wykonania tych badań u siebie; radzę nie korzystać z “usług” takiej kliniki. Najprawdopodbniej trafiliśmy do bardzo niewłaściwego miejsca i narażamy swoje zdrowie i życie jeżeli zdecydujemy się skorzystać z ich podejrzanych usług. Szczególnie ważnym jest badanie enzymu G6PD!!!

2. Jeżeli zaproponuja nam wlewy dożylne wyłacznie z witaminy C oraz w ilości 10-20mg przez cały okres terapii… dziękujemy grzecznie i wychodzimy; szkoda naszego czasu i pieniędzy. To zdecydowanie za mało, żeby pokonać komórki nowotworowe (oczywiście piszę tu w dużym uproszczeniu). Dawki sa okraślane i dostosowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Nie można jednak twierdzić, że sama tylko witamina C w dawkach 10-20mg da się uzyskać efekt cytotoksyczny! Niestety sa “kliniki”, które oferuja takie pożal się Boże “terapie” wykorzystujac niewiedzę oraz desperację chorych!

3. Profesjonalne kliniki jak wspomniana Klinika Riordana w zasadzie nie oferuje monoterapi; owszem centrum pozostaje askorbinian sodu ale oprócz tej substancji stosowane sa również inne, nazwijmy je “pommocnicze” w celu uzyskania lepszego efektu terapeutycznego.

Kończac, dwa słowa odnośnie enzymu G6PD, który jest absolutnie konieczny do zbadania PRZED przystapieniem do wlewów dożylnych. G6PD – dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa to enzym, który jest bardzo ważny w przemianie czerwonych krwiwnek (erytrocytów). Badanie wykonuje się z próbki krwi. Enzym ten odgrywa niezwykle istotna role w przemianie glukozy na energię oraz chroni czerwone krwinki przed utlenianiem. Właśnie dlatego jest to kluczowe badanie, które należy bewzględnie wykonać przed przystapieniem do terapii witamina C podawana dożylnie. Raport Kliniki Riordan cytuje przypadek Campbell and Jack (Campbell & Jack 1979) gdzie pacjent zmarł w wyniku nagłego obumierania dużej ilości kórek nowotworowych oraz wystapienia krwotoku. Nie zostało wszkże jednoznacznie stwierdzone czy zaistniało tam także zjawisko hemolizy, czyli rozpadu czerwonych krwinek, niemniej jednak jest to wystarczajaco przekonywujacy przypadek potwierdzajacy konieczność wykonania badania G6PD w celu wykluczenia istnienia niedoborów tego enzymu przed terapia witamina C.

Temat obiecuję kontynuować.

Pozdrawiam

Adam Przygoda

Profilaktyka zdrowia – amionokwasy

L-Arginina

L-arginina jest potrzebna do syntezy tlenku azotu ( NO ), który z kolei jest niezbędny do prawidłowego działania tętnic. Ponad to, tlenek azotu powoduje rozkurcze mięśni gładkich naczyń, a co za tym idzie, spadek ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie ryzyka zawału serca. Kolejnym atutem tlenku azotu jest zwiększenie efektywności wysiłku, szczególnie istotny aspekt  gdy mówimy o sportach siłowych, oraz zwiększenie poziomu wydzielania hormonów.  NO  bierze udział w procesie odpornościowym organizmu oraz pełni istotną rolę w komunikacji makrofagów i komórek śródbłonka.

Tlenek azotu jest jedną z najmniejszych cząsteczek występujących w ludzkim organizmie. Istotnym faktem jest to, że miejsce syntezy tlenku azotu warunkuje jego wpływ. W tętnicach NO utrzymuje wysoki przepływ krwi, co jest jednym z istotnych czynników zapewniających ich gładkość.  Tlenek azotu wpływa także na ich elastyczność.  Synteza w jelitach poprawiaich pracę oraz zapobiega zaprciom. Innym istotnych działaniem NO jest jego wspomaganie przepływu powietrza w płucach (poprzez zwiększanie jakości tętnic). W przypadku układu nerwowego natomiast, zmiejsza odczuwanie bólu oraz stymuluje pracę mózgu usprawniając pamięć. Pamiętać należy także, że tlenek azotu rozszerzając tętnice, zapewnia prawidłowe dotlenienie całego organizmu.

Podsumowiując można powiedzieć, że tlenek azotu charakteryzuje się następującymi działaniami w obrębie naczyń krwionośnych:

– działania rozkurczowe,

– jest inhibitorem (czynnikiem hamującym) agregacji płytek krwi,

– zminiejsza przyczepność płytek krwi do ścian naczyń krwionośnych,

– działa hamująco na patologiczne zmiany ścian naczyń krwionośnych,

– aktywuje układ fibrynolityczny,

– poprawia przepustowość i elastyczność tętnic,

Działanie cząsteczki tlenku azotu na układ nerwowo-naczyniowy zostało odkryte i uhonorowane    nagrodą Nobla w 1998 roku.

Zaburzenia metbolizmu tlenku azotu powodują zatem powstawanie wielu schorzeń, między innymi są istotnym czynnikiem zmian miażdżycowych oraz nadciśnienia tętniczego. Jest on więc bardzo ważnym elementem w profilaktyce i leczeniu chorób układu krążenia.

Działanie L-argininy

L-arginina to aminokwas endogenny; czyli taki, ktory jest wytwarzany przez nasz organizm, niemniej jednak może też być dostarczany z codzienną dietą. W związku z tym, niekiedy możemy spotkac się z terminem „względnie egzogenny”, który to termin podkreśla, iż L-arginine zarówno wytwarza nasz organizm jak i jest ona dostraczna z dietą.

Jak juz wcześniej wspomniałem jest ona potrzebna do syntezy tlenku azotu, który jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozszerzanie naczyń krwionośnych, dzięki czemu stosuje się ją w profilektyce i leczeniu schorzeń układu sercowo-naczyniowego.

L-arginina naturlanie występuje w organizmie człowieka w histonach, czyli w białkach komórek rozrodczych oraz białkach jąder komórkowych. Dostarczamy ją także  do naszego organizmu spożywając jogurty, twaróg, wołowinę, wieprzowinę, łososia, tuńczyka, halibuta, zboża, mąki czy słonecznik.  W dzisiejszych czasach nie zalecam jednakże polegania wyłącznie na dostarczaniu L-argininy z pożywienia, żyjemy w „syntetycznych” czasach i niestety dodatkowa suplementacja jest dzis koniecznością.

Synteza argininy odbywa się w cyklu mocznikowym, gdzie w początkowej fazie amoniak wchodząc w reakcję z O2 i dwiema cząsteczkami ATP, tworzy karbamoilofosforan. Jest to reakcja wystepująca oczywiście w mitochondriach, katalizowana przez syntezę karbamoilofosforanową. W proesie tym jedna cząsteczka ATP jest katalizowana do ADP i nieorganicznego fosforanu, a druga cząsteczka zamiena się w ADP i przekazuje resztę fosforanową produktowi reakcji, czyli karbamoilofosforanu.  Ujmując w skrócie; następnie dochodzi do kondensacji cytruliny z aparaginianem i przy udziale syntetazy arginionobursztynianowej powstaje związek o nazwie argininobursztynian; ten pod wpływem liazy argininobursztynowej ulega rozkładowi na argininę i fumaran. Następnie hydroliza argininy, pod wpływem arginazy uwalnia mocznik i odtwarza ornitynę. Uwolniona ornityna wchodzi w reakcję z kolejną cząsteczką karbamilofosforanu i tak cały cykla ulega powtórzeniu.

 

Zastosowanie

L-arginina bierze udziął w zwiększaniu elastyczności błon komórkowych oraz ilości substancji odżywczych we krwi. Biorąc udział w syntezie tlenku azotuwpływa na proces profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego, także miażdżycy. Przyspiesza regenerację organizmu po wysiłku fizycznym, wspomaga także zwiększanie masy mięśniowej oraz spalanie tkanki tłuszczowej. Odnotowano także zjawisko zwiększania wydzielania GH – hormonu wzrostu, który to właśnie powoduje przyrost masy mięśniowej u osoby dorosłej oraz wspomaga funkcje immunologiczne, przyspiesza gojenie się ran oraz wspomaga pracę nerek.

Niezwykle istotnym czynnikiem L-arganiny jest funkcja antyoksydacyjna, czyli przeciwutleniająca, która wspomaga szereg porządanych procesów w ludzkim organizmie. Należy zauważyć także, iż arganina wykazuje cechy uwrażliwjające komórki na działanie insuliny, podobnie jak witamina K2-MK7, co ma ogromne znaczenie dla osób chorych na cukrzycę.

Kolejną zaletą argininy jest funkcja wpływająca na zwiekszenie erekcji oraz stymulowanie spermatogenezy. To właśnie tlenek azotu syntezowany z arganiny jest jednym z najważniejszych neuroprzekaźników funkcji seksualnych człowieka.

L-arginina wpływając pozytywnie na tętnice, usprawnia działanie i regenerecję wielu narządów w organizmie człowieka; między innymi wspomagąc zapobieganie zawałom serca, wpływa na lepsze działanie wątroby, która w przypadku niedoborów argininy, spowalnia funkcje filtra oczyszczającego krew; w takim wypadku powinniśmy byc uwrażliwieni na następujące objawy: ciemny kolor oczu, świąd skóry i nieprzyjemny zapach.

Możemy też znaleźć pozytywne opinie naukowców odnośnie pozytywnego wpływu argininy na leczenie jaskry. Jak wiadomo, w przypadku tej choroby, mamy do czynienia ze wzrostem ciśnienia wewnatrz oka, gdzie kanaliki odprowadzające płyn gałkowy, zaczynają się kurczyć, co powoduje automatyczny wzrost ciśnienia. Niestety nie odczuwa się tego obkurczu kanalików; najcześciej też nie towarzyszy mu żadne uczucie bólu, nie jesteśmy więc w stanie stwierdzić, że powstał problem. Narastające ciśnienie jednakże, negatywnie oddziaływuje na  tętnice siatkówki. Jedyny początkowy objaw powstającego schorzenia uwidacznia sie w postaci tzw. zawężonego pola widzenia. Leczenie tego stanu zapalnego, jak również zapobieganie, można wspomagać przez spożywanie zwiększonej ilości witaminy C, jako substancji neutralizującej stany zapalne oraz dodatkową suplementację L-argininy, która syntezując tlenek azotu do odpowiedniej ilości sprawi, że naczynia krwionośne oraz w tym przypadku kanaliki, które odprowadzają płyn wewnątrzgałkowy, zaczną funkcjonować poprawnie, gdy stan zapalny i obkurcz zniknie.

W podobny sposób, L-arginina, oddziaływując  na właściwe funkcjonowanie tętnic, wpływa też na nerki, gdzie prawidłowe funkcjonowanie mikrotętniczek jako filtra różnych substancji jest niezwykle istotne.

Niestety, w przypadku L-argininy,  jak również  w wielu innych procesach zachodzących w ludzkim organizmie, zdolność jej wytwarzania maleje z wiekiem co wydatnie zwiększa konieczność dodatkowej suplementacji. Ponad to, gdy argininy brakuje zostaje zahamowany proces syntezy tlenku azotu, oczym pisałem wyżej, i zamiast niego powstaje anionorodnik ponadtlenkowy, który wchodząc w reakcję z tlenkiem azotu już istniejacym w organizmie, stymuluje wzrost wolnych rodników, które jak wiemy, są czynnikiem powstawania niepożądanych procesów utleniających oraz stanów zapalnych. Można zatem wysnuć wniosek, że brak L-argininy nie tylko ogranicza syntezę tlenku azotu ale wręcz go neutralizuje.

W efekcie takiego działania światło naczyń krwionośnych ulega zminejszeniu a wolne rodniki, powodując uszkodzenie śródbłonka naczyń krwionośnych, inicjują procesy zapalne, co z kolei prowadzi do powstawania blaszki miażdżycowej.

Widzimy wiec, że niezwykle ważna jest odpowiednia suplementacja L-argininą; także  jako zapobieganie miażdżycy, nadciśnienia, choroby wieńcowej, ale również jako czynnik wspomagania naturalnych procesów fizjologicznych.

Pozdrawiam,

Adam Przygoda